2 Chronicles 10
1 En Rehábeam het na Sigem gegaan, want die hele Israel het na Sigem gekom om hom koning te maak.
2 En toe Jeróbeam, die seun van Nebat, wat in Egipte was, waarheen hy gevlug het van die aangesig van koning Salomo, dit hoor, het Jeróbeam uit Egipte teruggekeer.
3 En hulle het gestuur en hom geroep. Toe het Jeróbeam en die hele Israel gekom en met Rehábeam gespreek en gesê:
4 U vader het ons juk swaar gemaak; verlig dan nou die swaar diens van u vader en sy swaar juk wat hy op ons opgelê het, en ons sal u dien.
5 En hy sê vir hulle: Kom na drie dae terug na my toe. En die mense het vertrek.
6 En koning Rehábeam het raad gehou met die ou manne wat voor sy vader Salomo gestaan het toe hy nog gelewe het, en gesê: Watter raad gee julle my om hierdie volk te antwoord?
7 En hulle het met hom gespreek en gesê: As jy vriendelik is teenoor hierdie volk en hulle behaag en goeie woorde met hulle spreek, sal hulle vir altyd jou dienaars wees.
8 Maar hy het die raad wat die ou manne hom gegee het, verlaat en raad gehou met die jongmanne wat saam met hom grootgemaak is, wat voor hom gestaan het.
9 En hy sê vir hulle: Watter raad gee julle dat ons hierdie volk wat met my gespreek en gesê het, kan antwoord gee: Verlig die juk wat u vader ons opgelê het?
10 En die jongmanne wat saam met hom grootgemaak is, het met hom gespreek en gesê: So moet jy die volk wat met jou gespreek het, antwoord en sê: Jou vader het ons juk swaar gemaak, maar maak dit vir ons 'n bietjie ligter; so moet jy vir hulle sê: My pinkie sal dikker wees as my vader se lendene.
11 Want terwyl my vader 'n swaar juk op jou gelê het, sal Ek meer op jou juk lê: my vader het jou met swepe getugtig, maar Ek sal jou met skerpioene tugtig.
12 Daarop het Jeróbeam en die hele volk op die derde dag na Rehábeam gekom, soos die koning beveel het en gesê het: Kom terug na my toe op die derde dag.
13 En die koning het hulle hard geantwoord; en koning Rehábeam het die raad van die ou manne verlaat,
14 En hy het hulle geantwoord volgens die raad van die jongmanne en gesê: My vader het julle juk swaar gemaak, maar ek sal daarby byvoeg: my vader het julle met swepe getugtig, maar ek sal julle met skerpioene tugtig.
15 Daarom het die koning nie na die volk geluister nie, want die saak was van God, dat die HERE sy woord kon uitvoer wat Hy deur die hand van Ahía, die Siloniet, aan Jeróbeam, die seun van Nebat, gespreek het.
16 En toe die hele Israel sien dat die koning nie na hulle wou luister nie, het die volk die koning geantwoord en gesê: Watter deel het ons aan Dawid? en ons het geen erfdeel in die seun van Isai nie: elkeen na jou tente, o Israel! En nou, Dawid, sorg vir jou huis. Toe het die hele Israel na hulle tente gegaan.
17 Maar wat die kinders van Israel betref wat in die stede van Juda gewoon het, Rehábeam het oor hulle geregeer.
18 Toe stuur koning Rehabeam vir Hadoram wat oor die belasting was; en die kinders van Israel het hom met klippe gestenig, sodat hy gesterf het. Maar koning Rehábeam het vinnig gehardloop om hom op sy strydwa te kry, om na Jerusalem te vlug.
19 En Israel het teen die huis van Dawid in opstand gekom tot vandag toe.